اعلام ورشکستگی دیترویت، از آن اتفاقات مهمی بود که متأسفانه در این هیاهوی رسانه ای این روزها پیرامون مصر، در سایه قرار گرفت. دیترویت، پایتخت اتومبیل سازی آمریکا، بزرگ ترین شهر ایالت میشیگان و یکی از اضلاع پر طمطراق رؤیای آمریکایی است. فروپاشی اقتصادی دیترویت یعنی ناکارآمدی و شکست اقتصادی و مدیریتی کارخانه های رؤیایی فورد، کرایسلر و جنرال موتورز، به عنوان غول های جهان تکنولوژیک تولید انبوه اتومبیل در آمریکا.


در ویکی پدیا نوشته است: «این شهر در ژوئیه ۲۰۱۳ به دلیل مشکلات مالی اعلام ورشکستگی کرد و درخواست ورشکستگی آن مورد موافقت فرمانداری ایالت میشیگان قرار گرفت. ورشکستگی دیترویت بزرگترین ورشکستگی بخش عمومی در آمریکا بوده‌است. بدهی‌های این شهر در هنگام اعلام ورشکستگی به ۱۸ میلیارد دلار و مطالبات معوق آن به ۲ میلیارد دلار می‌رسید. به گفته جولیان اسنایدر مدیر امور اضطراری دیترویت حدود ۳۸ درصد کل بودجه شهر به هزینه‌هایی چون پرداخت حقوق بازنشستگی و تصفیه بدهی‌ها اختصاص پیدا کرده است.
مشکلات مالی باعث شده تا ۴۰ درصد لامپ‌های خیابانی خاموش شوند و زمان پاسخ پلیس به درخواست‌ها به حدود یک ساعت برسد در حالی‌که میانگین کشوری یازده دقیقه است. جمعیت شهر ۲۸ درصد نسبت به سال ۲۰۰۰ کاهش یافته و نرخ بیکاری هرچند نسبت به رکورد ۲۷.۸٪ تابستان سال ۲۰۰۹ بهبود یافته و به ۱۶.۳٪ رسیده اما همچنان دو برابر میانگین بیکاری در ایالت میشیگان است. صنعت خودروسازی میشیگان هم هرچند رونق دوباره‌ای یافته اما بیشتر کارخانه‌های خودروسازی در خارج از محدوده شهری دیترویت قرار دارند.»
در گزارشی که دفتر امور اضطراری این شهر داده است، آمارهای جالبی وجود دارد. (دانلود) برای نمونه، فقط چند نمودار این گزارش را در ادامه می آورم:
وضعیت اصل بدهی های این شهر، در نمودار زیر آمده است که به تفکیک در هر عنوان اسناد مالی، ارائه شده است.


نمودار قبل، اصل بدهی ها بود، و نمودار زیر، بهره ی بدهی ها در هر عنوان اسناد مالی است. یعنی همان ربای خودمان. ریشه ی همه ی بدبختی های اقتصاد مدرن در همین بهره، نهفته است.