قرن حضور

مجالی برای فراز آمدن از خویشتن، و فارغ از تعلقات و مشهورات، به دیگر گونه اندیشیدن. حمد و سپاس خدای را که ما را در مسیری قرار داد که در مصیر باشیم إلی الله...
طبقه بندی موضوعی

۹ مطلب در بهمن ۱۳۹۲ ثبت شده است

داشتم دوباره توافق‌نامه را می‌خواندم که این بخشش، بدجوری اشکم را در آورد:

Involve a mutually defined enrichment programme with mutually agreed parameters consistent with practical needs, with agreed limits on scope and level of enrichment activities, capacity, where it is carried out, and stocks of enriched uranium, for a period to be agreed upon.

معنای ساده‌اش این است: در کشور خودتان هم اگر بخواهید هر کاری بکنید، باید از آمریکا اجازه بگیرید. این تعریف استقلال است از قول جریان موسوم به اعتدال ظاهراً.

راستی می‌دانید چرا در قضیه‌ی سعدآباد، آقای روحانی این قدر اصرار دارد که توافق نهایی، «توافق‌نامه» نیست و «بیانیه» است و در اینجا، این قدر ظریف و اطرافیانش، اصرار دارند که نتیجه‌ی ژنو، «توافق‌نامه» نیست و «برنامه‌ی اقدام مشترک» است؟ چون می‌خواهند اصل 77 قانون اساسی را دور بزنند با این تغییر نام‌ها!

اصل 77 قانون اساسی: عهدنامه‏‌ها، مقاوله‏‌نامه‏‎ها، قراردادها و موافقت‏‌نامه‏‎های‏ بین‏‌المللی‏ باید به‏ تصویب‏ مجلس‏ شورای‏ اسلامی‏ برسد.

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ بهمن ۹۲ ، ۱۰:۰۴
ــ ــشــمــســ
سران آمریکای شیطان بزرگ، بلوف می‌زنند که: «all options are on the table» و این مسئله با رجوع به سابقه‌ی آنها در جنگ، روشن خواهد شد. کشورهای جهان مدرن، چه به لحاظ مبانی فلسفی و چه به لحاظ سوابق عملی، جرأت جنگیدن ندارند و فقط رجز می‌خوانند تا در سایه‌ی وهم، قدرت شیطانی خود را بر سیاره، دوام بخشند اما دیگر این طنین وهم، کسی را دچار وحشت نمی‌کند.

جماعتی که مبتنی بر مبانی فلسفی و تئوریک خود، از مرگ می‌ترسد و مرگ را پایان همه‌چیز می‌داند، بزرگ‌ترین نقطه‌ی ضعف ممکن را دارد و قطعاً خود را درگیر جنگی نمی‌کند که می‌داند سپاهیان جبهه‌ی مقابلش، مرگ سرخ را چیزی غیر از سعادت نمی‌بینند. از سوی دیگر، غربی‌ها اصلاً خاطره و تجربه‌ی خوبی از جنگ با مسلمانان ندارند و رجز خواندنهایشان فقط مبتنی بر یک‌سری جنگ‌های جهانی مشکوک است که خودشان به جان هم افتاده‌اند و جنگ میان ارتش‌های حرفه‌ای بوده است نه جنگی که مردم یک جامعه، به میدان آمده باشند.

 
در آن روزها، اعتراضات به جنگ ویتنام، آمریکا را فرا گرفت.

آمریکا، یک غلطی کرد و توهم زد که می‌تواند بجنگد، به ویتنام حمله کرد و فریاد «غلط کردمش»، همچنان از جنوب شرق آسیا، شنیده می‌شود. آمریکا، بعد از جنگ ویتنام، فهمید که قداره‌بندی و عربده‌کشی، جای جنگیدن را نمی‌گیرد و اگر یک جنگ دیگر به راه بیاندازد، دیگر هیچ آبرویی برایش باقی نمی‌ماند. لذا یک استراتژی دو وجهی را برای خود تعریف کرد:

1. ابتدا تعریف جنگ را تغییر دادند بدین صورت که اگر در دوران پیش از وقوع وضعیت مدرنیته، جنگ، یک صورت جوان‌مردانه داشت و فی‌المثل اگر کسی می‌دید که دشمنش، سلاح ندارد، به او سلاح می‌داد تا در یک وضعیت برابر و «Fair play»، مبارزه کنند، در دوران جدید، جنگ به نحوی تعریف شد که قدرت برتر آن کسی است که سلاح بیشتر و پیشرفته‌تری داشته باشد و اتفاقا، یک طرف وقتی پیروز جنگ می‌شود که برتری تسلیحاتی داشته باشد و ابتدا تسلیحات دشمنش را نابود کند. با این تغییر تعریف، آمریکا فقط به آن کشورهایی حمله می‌کند که توانایی جنگیدن در مقابلش را ندارند مثل هائیتی و پاناما و گرانادا.

2. وجه دوم استراتژی جنگی جدید آمریکا، مبتنی بر دکترین شیطانی قریش در لیلۀ المبیت، تنظیم شد. برای این‌که بعد از جنگ، کشور مورد هجوم، جرأت و توان انتقام‌گیری نداشته باشد، باید همه‌ی کشورها، در حمله، دخیل باشند. برای این مقصود، «ناتو»، طراحی شد و مأموریت آن، ساختن یک نیروی مرکب از نیروهای همه‌ی کشورهای غربی بود که پس از حمله، کشور مورد هجوم، با تعداد زیادی کشور روبه‌رو باشد،

 

این استراتژی به خصوص در عراق و افغانستان، شکست خورد و آمریکا باز هم به دنبال طراحی استراتژی جدیدی می‌گشت. مبتنی بر تجربیاتی که از جنگ تحمیلی 8 ساله‌ی رژیم بعث عراق به ایران اسلامی، کسب کرده بودند، به یک تاکتیک رسیدند که به سرعت شکست خورد: تاکتیک Proxy War یا جنگ نیابتی. دیگر آمریکا خودش مستقیماً به جایی حمله نمی‌کرد و یک کشور دیگری را به نیابت از خودش، به میدان می‌فرستاد و با همه‌ی متحدانش، او را در میدان، حمایت می‌کردند، درست مثل گردنه‌بند پیری که یال و کوپالش، فرو ریخته بود و نوچه‌هایش را به میدان می‌فرستاد و خودش از دور، پنجه و دندان، نشان می‌داد. جنگ نیابتی در جنگ‌های 33 روزه‌ی لبنان، 22 روزه‌ی غزه، 8 روزه‌ی غزه و جنگ اوستیا و حتی همین تروریسم عریان و ترزیقی به سوریه، مفتضحانه شکست خورده است. حالا آمریکای مستأصل، مأموریت ناسا را که یک روزی علی الظاهر اکتشافات فضایی بود، تغییر داده و ناسای امروز، متمرکز شده است بر استراتژی جنگ‌های فضایی.

برای ما مثل روز روشن است که دیگر جنگی رخ نخواهد داد مگر به یک دلیل: حماقت. این جبهه‌ی احزابی هم که غرب، علیه جبهه‌ی مقاومت، از ناتو گرفته تا وهابیت و سلفیت و اسلام آمریکایی ترکیه و «حکومت‌های آلی عرب» و تروریست‌های ترانزیتی از چین و چچن و ژاپن و لیبی و ... به سوریه و عراق، و جریان‌های وحشی مسلمان‌کُش فعال در میانمار و پاکستان و عراق و لبنان و ...، تشکیل داده است، همان «ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُه‏» است که قاعدتاً نه تنها در جان مؤمنین، هیچ خوف و ترسی ایجاد نمی‌کند، بلکه «ما زادَهُمْ إِلاَّ إیماناً وَ تَسْلیما».

این معرکه‌ی أحزاب، همان إبتلا و زلزال شدیدی است که تا مرز «زاغَتِ الْأَبْصارُ وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَناجِرَ وَ تَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا» پیش می‌رود و بر پا شده است تا صف شکاکان در وعده‌ی صادق خدا و رسول و ولیّ‌اش که همان فی قلوبهم مرض و منافقون‌اند را از صف رجال مؤمن پایبند به عهد «لا یُوَلُّونَ الْأَدْبار»، جدا کند و به شرط استقامت ما بر عهدِ پشت نکردن به دشمن و فرار نکردن از جریان تاریخی مقاومت، به إمداد سپاه ریح و رعب الهی و «جُنُوداً لَمْ تَرَوْها»، و نه با جنگ، فرو خواهد نشست و فجر انقلاب اسلامی را به صبح ظهور، پیوند خواهد زد.

ما تا ابد با حزب شیطان می‌ستیزیم

ما تا حسین داریم و عاشورا، عزیزیم

حالا بگو تو هِی all options on the table

ما عاشق گزینه‌های روی میزیم

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ بهمن ۹۲ ، ۰۷:۱۳
ــ ــشــمــســ

بسمه تعالى

قیام مردان حق از اعصار قبل از اسلام و از بدو اسلام، توأم با مشکلات عظیمه بوده است که گرفتاری‌هاى شما آقایان محترم و فشارهاى دستگاه جبار، در قبال آنها سهل است؛ مع ذلک با ملاحظه ظروف و مشکلات داخل و خارج، باید از این پایدارى تشکر کنم. با اطمینان نفس به شما آقایان محترم وعده فرج قریب مى‏دهم، چه عمر من در این آخر وقت به آن برسد یا نه.

آتشى که در کانون سینه‌‏ها و قلب‌ها روشن شده است، خاموش شدنى نیست یا لااقل به این زودى خاموش نخواهد شد و ممکن است شماها شاهد انفجار عظیم آن باشید. لِیَهْلِکَ مَن هَلَکَ عَنْ بَیِّنَةٍ وَ یَحیى‏ مَنْ حَىَّ عَنْ بَیِّنَةٍ. مأیوس نباشید و به خود یأس را راه ندهید، قوى باشید و دیگران را تقویت کنید و تواصى به صبر و تواصى به حق کنید. خداوند با شما است. والسلام علیکم.

روح اللَّه الموسوى الخمینى

14 اسفند 1346

 

یک نکته‌ی جالب: زیاد شنیده‌ایم این جمله‌ی معروف را که امام فرموده‌اند: «انقلاب ما، انفجار نور بود». جالب اینجا است که در صحیفه‌ی امام، این جمله وجود ندارد و ظاهراً با توجه به پاورقی صفحه‌ی 181 از جلد 6 کتاب صحیفه‌ی امام، اساساً این جمله، مربوط به حضرت روح‌الله نیست و تعبیری است مربوط به یاسر عرفات:

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ بهمن ۹۲ ، ۰۷:۱۴
ــ ــشــمــســ

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ بهمن ۹۲ ، ۱۳:۵۰
ــ ــشــمــســ

روند انتشار علم در این روزگار، وارد فازهای جدیدی شده است. دیگر خواندن کتاب، کمتر کسانی را به خود جلب می‌کند. هم‌چنین با انتشار یک کتاب، تعداد مخاطبان علم، به شدت کاهش پیدا می‌کند. از این رو، در این روزگار، در کنار راه‌هایی مثل انتشار علم در قالب فیلم‌ها و سریال‌ها و انیمیشن‌ها و کارهای موسیقایی (سرگرمی‌ها) که ریچارد واتسون، نام آن را إجوتِینمِنت Edutainment نهاده است و این‌گونه تعریفش می‌کند در کتاب Future Files: هم‌گرایی اینترتِینمِنت و إجوکِیشن (Convergence Between Entertainment and Education)، راه‌های دیگری نیز، ایجاد شده است.

ریچارد واتسون، اجوتینمنت را آموزش و تربیت نسلی می‌داند که دیگر تینِیجر (Teenager) نیستند و به واسطه‌ی تلفیق با مونیتورها و اسکرین‌های مختلف، اِسکرینِیجر (Screenager) شده‌اند.

یک راه دیگری نیز که جدیداً شکل گرفته است و در میان استادان پیش‌روی دانشگاه‌های جهان، مورد استقبال قرار گرفته است، ترویج علم از طریق فیلم مستند است. اسم این روش، بوکیومِنتری یا Boocumentary نام دارد، یعنی هم‌گرایی کتاب (Book) و فیلم مستند (Documentary) یا Convergence Between Book and Documentary.

 

نمونه‌هایی از بوکیومنتری را هم برایان گرین، نایل فرگوسن، ژاک فرسکو و ... ارائه کرده‌اند. در ابتدا، فرد کتابی را می‌نویسد که کتاب او، اگر چه صبغه و شاکله‌ی ساینتیفیک دارد، اما در واقع، فیلم‌نامه‌ی یک فیلم است که در دستور کار او قرار گرفته است. در دانشگاه‌های ما آیا کسی پیدا می‌شود که چنین جرأت و شجاعتی داشته باشد، بعید می‌دانم!

  


برایان گرین و بوکیومنتری





نایل فرگوسن و بوکیومنتری

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ بهمن ۹۲ ، ۰۹:۴۱
ــ ــشــمــســ
۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ بهمن ۹۲ ، ۱۰:۰۵
ــ ــشــمــســ

بالاخره یک کار خوبی در حوزه جنگ و دفاع مقدس و جنگ نرم در فضای سایبر، انجام شد که ارزش‌مند و ستودنی است. بسیج صدا و سیما، وب‌سایتی زده است به نام «جنگی که بود، جنگی که هست» و بخش‌های خوبی دارد که با مراجعه به آن، می‌توانید مطلع شوید:

یک بخش آن، جالب‎تر بود که به تاریخ جنگ‌های تحمیلی 150 سال اخیر به ایران می‌پردازد و نشان می‌دهد که در همه‌ی جنگ‌های پیش از انقلاب اسلامی، بخشی از خاک سرزمین دوست‌داشتنی ما، به یغمای دشمنان رفته است و فقط و فقط در 8 سال دفاع مقدس است که حتی یک سانتیمتر از خاک این وطن ایمانی، از دست نرفته است:




۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ بهمن ۹۲ ، ۱۰:۵۲
ــ ــشــمــســ
یک روز در سال 82، فردی به نام خاتمی، رئیس دولت بود. فردی به نام خرم، وزیر راه. در نیشابور، یک قطار منفجر شد، یک روستا نابود شد، کلی آدم پودر شدند، بعد آن وزیر خرم، خم به ابرو نیاورد، حالا دنبال استعفای شهردار تهران هستند به بهانه‌ی اتفاق تلخ خیابان ابوریحان! این جریان موسوم به اصلاحات که این روزها، دوست دارد خود را اعتدال بنامد، خیلی جریان کثیف و پر رویی است.

آن روز آن وزیر خرم، استعفا نداد که هیچ حتی به خبرنگار شبکه یک گفت: اتفاق خیلی بزرگی نبود؛ صدا و سیما بزرگش کرد... داشت در مورد پودر شدن 300 نفر انسان حرف می‌زد!

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ بهمن ۹۲ ، ۱۰:۵۵
ــ ــشــمــســ

اوضاع فرهنگی در این کشور به انحطاطی رسیده است که یک عده بی‌دغدغه پیدا شده‌اند که در نشریاتشان، آگهی همسریابی می‌زنند برای سگ و گربه‌هایشان. وزارت ارشاد به جای بستن روزنامه‌های منتقد، این مزخرفات را جمع کند.



۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ بهمن ۹۲ ، ۱۵:۱۷
ــ ــشــمــســ