قدرت اتمی، دوره‌اش به پایان رسیده است و منظور این بنده از قدرت، نه تعبیری ژئوپلتیک یا ژئومیلیتاریستیک، که یک تعبیر کاملاً ژئوسوشال و ژئواکونومیکال است. قدرتی که در اینجا منظور نظر است، قدرت در معنای توان الکتریسیته است و در هر صورت، یکی از شرایط و لوازم بقای در جهان کنونی، تضمین تولید و ذخیره‌سازی حجم کافی از الکتریسیته در داخل هر کشور است چرا که یکی از منازعات آینده، منازعه بر سر منابع الکتریسیته است. از سال 2010 به این سو، Atomic Power در تولید الکتریسیته، دوره‌اش به سر رسیده است و اصلی‌ترین عامل آن هم، مخاطرات زیست‌محیطی قدرت اتمی و هسته‌ای است و اما این اصلاً به معنای بی‌اعتبار شدن دانش هسته‌ای نیست. تولید الکتریسیته هسته‌ای در کشورهای جهان، نشان می‌دهد که انرژی هسته‌ای، مهم‌ترین و اساسی‌ترین منبع تولید الکتریسیته در جهان است و اصلاً نباید این سوخت را دست کم گرفت.

درصد سهم تولید الکتریسیته‌ی هسته‌ای در کشورهای مختلف

دانش هسته‌ای در این حوزه‌ی خاص از قدرت، یک شیفت و گذار پارادایمی را بر خود دیده است و در حال حاضر، بشریت در آغازین سال‌های دوران Transatomic Power یا قدرت ترنس‌اتمی است. لِزلی جوان (Leslie Dewan) با ابداعات خاصی که در این حوزه صورت داد، یکی از شاخص‌ترین کسانی است که در این حوزه، فعالیت می‌کند و در وب‌سایتی که با همین نام ایجاد کرده است، ابعادی از این گذار پارادایمی را منتشر کرده است. قطعاً مطالعات لزلی جوان، چون در حوزه‌ی انرژی است و به شدت بر امنیت ملی و امنیت بین‌المللی تأثیرگذار است، جزو محرمانه‌های امنیت ملی شیطان بزرگ خواهد بود و فقط بخش‌هایی اندک از آن، منتشر شده است.

دوم اینکه باید در میان مردم ایران، این غلط را مصطلح کنند که کشوری که نفت و گاز دارد، نیازی به هسته‌ای ندارد لذا فشار مردمی، باعث می‌شود که مذاکرات به آن سمتی برود که دشمن و برخی داخلی‌ها می‌خواهند. کشور ایران در آینده، الکتریسیته نیاز خواهد داشت و باید یا تولید کند یا بخرد. ترنس‌اتمی که نیست، دو راه دارد: یا باید با ری‌اَکتورهای آب سبک تولید کند که هم تکنولوژی کهنه‌ای است و اتلاف فراوانی دارد و هم پر هزینه است و هم آلودگی زیست‌محیطی ایجاد می‌کند؛ یا باید با سوخت‌های فسیلی تولید کند که سوخت‌های فسیلی، حجم عظیمی دی‌اکسید کربن و آلودگی‌های محیطی دیگری ایجاد می‌کنند و کافی است تصویب شود که کشورها نباید دی‌اکسید کربن تولید کنند چرا که حیات سیاره را به خطر می‌اندازند و تهدیدی برای امنیت بشریت و امنیت بین‌الملل و مُخِلِّ حیات سیاره هستند.

تولید الکتریسیته از سوخت‌های فسیلی، چون آلودگی فراوانی دارد، محیط زیست را نابود می‌کند و به احتمال زیاد، ممنوع می‌شود.

لذا ایران باید دور بیفتد در دنیا تا الکتریسیته بخرد درست در زمانی که کشورهای دیگر، هم ترنس‌اتمی شده‌اند؛ هم به تعداد فراوان، ری‌اَکتور هسته‌ای دارند و هم دست ایران در دو نقطه، طبق توافقات هسته‌ای، بسته شده است: نه توانسته است تحقیق و توسعه داشته باشد و روی ری‌اَکتورهای MSR و یا تکنولوژی‌هایی از جنس پروژه‌ی ITER کار کند و نه توانسته است در ده سالی که همه، چندین و چند ری‌اَکتور راه‌اندازی کرده‌اند، و ایران مجبور بوده است طبق توافقات، هیچ سایت جدیدی را راه‌اندازی نکند، ری‌اَکتور دیگری فعال نماید و لذا از محتاج‌ترین کشورها به الکتریسیته است. نفت و گازش هم که تولید دی‌اکسید کربن و آلودگی محیطی می‌کند و تکنولوژی سبز نیست و ایران می‌ماند و وابستگی عجیبی که نطفه‌اش در مذاکرات بی‌برنامه و مبهم دولت اعتدال بسته شده است.

در حداقل ده سالی که ایران نباید هیچ تأسیساتی بسازد، بقیه کشورها، ری‌اَکتور می‌سازند.


مقایسه‌ی هزینه‌ی تأمین الکتریسیته با روش‌های مختلف


تولید الکتریسیته‌ی ارزان‌تر از سوخت فسیل با ری‌اَکتور ترنس‌اتمی

مقایسه‌ی دو ری‌اَکتور آب سبک و ترنس‌اتمی