اشتباه بسیار بزرگی است که گمان کنیم منجی مشکلات اقتصادی زندگی مردم ما، بانک و وام بانکی است و این اشتباه به همان نسبتی ابلهانه است که گمان کنیم منجی مشکلات اقتصادی کلان کشور، رابطه و مذاکره با آمریکای شیطان بزرگ است. اشتباه بسیار بزرگی است که رسانه‌ای بخواهد بانک را تطهیر کند و راه نجات مشکلات زندگی و کار مردم را «وام» معرفی کند. وام، استفاده از پولی است که وجود ندارد. اشتباه بزرگی را رسانه‌ی ملی مرتکب می‌شود که بانک‌ها را به عنوان سرمایه‌گذار سریال‌ها استفاده می‌کند.
در سریال عصر پاییزی، فردی به نام رفیع قاسمی، کارشناس ارشد مکانیک است که روی طراحی گیربکس دنده اتومات و راهاندازی خط تولیدی ملی آن کار می‌کند. مشکلاتی برایش ایجاد می‌شود و در نهایت تنها نهادی که هیچ ایراد و عیب و نقصی ندارد و با روی باز پذیرای این فرد می‌شود، بانک است. بانک در این سریال، تنها نهادی است که پاکِ پاک است و دیگر افراد و نهادها، همه ایرادی دارند.
در سریال عصر پاییزی، فردی به نام رفیع قاسمی، کارشناس ارشد مکانیک است که روی طراحی گیربکس دنده اتومات و راهاندازی خط تولیدی ملی آن کار می‌کند. مشکلاتی برایش ایجاد می‌شود و در نهایت تنها نهادی که هیچ ایراد و عیب و نقصی ندارد و با روی باز پذیرای این فرد می‌شود، بانک است. بانک در این سریال، تنها نهادی است که پاکِ پاک است و دیگر افراد و نهادها، همه ایرادی دارند.
رسانه‌ی ملی اگر دست بانک‌ها را در چنین حرکاتی باز بگذارد، دیگر باید فاتحه‌ی اندک انسانیت باقی مانده در این سرزمین را هم خواند. بعد از پیام‌های بازرگانی بی بند و بار، قرعه‌کشی‌های حرام لاتری، تبلیغات عجیب بانک‌ها، این دیگر پرده‌ی آخری است که سیمای جمهوری اسلامی، تدارک دیده است تا فرهنگ این انقلاب، به قهقرا برود.
