مرگ بر پول (4) - پول، به عنوان رسانه

بررسی پول به عنوان یک رسانه، از سوی مک‌لوهان، در کتاب خواندنی «Understanding Media»، به نتیجه‌ی جالبی ختم می‌شود. (دانلود کتاب).

مک‌لوهان، در صفحه‌ی 26، با اشاره به تحولی که رسانه‌ی پول در زندگی و وضعیت اجتماعی انسان ژاپنی قرن هفدهم، ایجاد کرده است، نتیجه می‌گیرد: «پول، زندگی احساسی و عاطفی، و زیست‌حسّ مردم را بازسازماندهی می‌کند، فقط به دلیل اینکه توسعه و گسترش زندگی احساسی و احساسات حیاتی انسان غربی است». پول، با مکانیسم امروزی، یک پدیده‌ی مدرن است و محصول همان غایاتی است که انسان مدرن برای زندگی، فرض کرده است و تبعاً در جهت همان غایات، عمل کرده و جواب می‌دهد. پول، احساسات و مکانیسم حسی انسان را تغییر می‌دهد و مکانیسم حسی انسان، چیزی نیست جز محتوای نفس انسان.

ماهیت‌شناسی سینما (1)

مرگ بر بانک (2) - وام ناجی

اشتباه بسیار بزرگی است که گمان کنیم منجی مشکلات اقتصادی زندگی مردم ما، بانک و وام بانکی است و این اشتباه به همان نسبتی ابلهانه است که گمان کنیم منجی مشکلات اقتصادی کلان کشور، رابطه و مذاکره با آمریکای شیطان بزرگ است. اشتباه بسیار بزرگی است که رسانه‌ای بخواهد بانک را تطهیر کند و راه نجات مشکلات زندگی و کار مردم را «وام» معرفی کند. وام، استفاده از پولی است که وجود ندارد. اشتباه بزرگی را رسانه‌ی ملی مرتکب می‌شود که بانک‌ها را به عنوان سرمایه‌گذار سریال‌ها استفاده می‌کند.
در سریال عصر پاییزی، فردی به نام رفیع قاسمی، کارشناس ارشد مکانیک است که روی طراحی گیربکس دنده اتومات و راه‍‌‌‌‎اندازی خط تولیدی ملی آن کار می‌کند. مشکلاتی برایش ایجاد می‌شود و در نهایت تنها نهادی که هیچ ایراد و عیب و نقصی ندارد و با روی باز پذیرای این فرد می‌شود، بانک است. بانک در این سریال، تنها نهادی است که پاکِ پاک است و دیگر افراد و نهادها، همه ایرادی دارند.

رسانه‌ی ملی اگر دست بانک‌ها را در چنین حرکاتی باز بگذارد، دیگر باید فاتحه‌ی اندک انسانیت باقی مانده در این سرزمین را هم خواند. بعد از پیام‌های بازرگانی بی بند و بار، قرعه‌کشی‌های حرام لاتری، تبلیغات عجیب بانک‌ها، این دیگر پرده‌ی آخری است که سیمای جمهوری اسلامی، تدارک دیده است تا فرهنگ این انقلاب، به قهقرا برود.