معماری وحشی - حاشیه شهر

Settlement یا چیزی که در زبان رسانه ای فارسی زبانان به «شهرک» معروف شده است، از آن مفاهیمی است که فقط در منظومه ی تفکر مدرن، معنا پیدا می کند. زیاد شنیده ایم که رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی، مشغول «شهرک سازی» است، این شهرک، همان Settlement است که در واقع مکانی است با خصوصیاتی خاص برای زندگی افراد. اصلی ترین مولفه اجتماعی زندگی مدرن در شهرسازی که بدون شناخت آن، درک درست و دقیقی از نظام شهری مدرن به دست نمی آید، همین Settlement است که با توجه به اندازه، جمعیت و خدماتی که در آن وجود دارد، یک سلسله مراتبی را در بر می گیرد که در پایین ترین سطح آن، مکان یا مزرعه ی منفرد، Isolated Place یا Isolated Farmhouse   قرار دارد و در بالاترین سطح، شهرهای زنجیره ای، Conurbation و مگاسیتی، Megacity:

 

طراحی شهری مبتنی بر Settlement، مدل های مختلفی دارد که نمونه هایی از آن را در زیر می بینید:

  

در کشور ما هم مبتنی بر همین ساختار شهرسازی و فارغ از ناهمخوانی ذاتی این مدل با فرهنگ انسان ایرانی، فرایند «شهرک سازی» دقیقا به همان سبک و روش، شدت پیدا کرده است. یکی از معضلات فرهنگی عجیب و غریب 20 سال آینده ی کشور ما، همین مدل از شهرسازی است که در قالب «حاشیه شهر»ها، موضوعیت پیدا کرده است. حاشیه شهر، شهرک هایی هستند که در حاشیه ی شهرهای بزرگ، مثل قارچ و به یکباره، بیرون می زنند و در واقع یکسری خوابگاه های عمومی بزرگ هستند که صبح جریان جمعیت از آنها به سمت شهر بزرگ در حرکت است و شب بالعکس. این به ظاهر شهرها، اولا هیچ عقبه ی تاریخی و فرهنگی ندارند و ثانیا هیچ پیوند اجتماعی محکم و وثیقی میان ساکنان آنها وجود ندارد که اجتماع آنان را تثبیت کند. «انبوه سازی»، پدرجد انسان را در خواهد آورد و همین انبوه سازی های بی برنامه و ضدفرهنگ است که آینده ی حیات بشر را در این کشور مقاوم، هدف گرفته است.

نمونه هایی از حاشیه شهرهای اطراف تهران مانند پرند و پردیس:

 

نمونه هایی از شهرک سازی های صهاینه در سرزمین های اشغالی فلسطین:

 

 

 

نشانی اینترنتی برخی از شهرهای جدید کشور:

عجیب اینجا است که ایرانیان با اینکه چندین بار در تاریخ خود، تمدن و امپراطوری، شکل داده اند، آویزان رویکرد Settlement سازی در نگاه معماری وحشی مدرن در شهرسازی شده اند و مگر ممکن است که کشوری چندین دوره ی شکوفای تمدنی را در دل تاریخ خود داشته باشد و مدل زندگی و شهرسازی و سبک معیشت نداشته باشد؟ قطعا این کشور در تاریخ خود چون تمدن سازی کرده است هم مدل زندگی داشته است و هم سبک شهرسازی. فقط در این روزگار عجیب، گرفتار بی تفاوتی مردمانش شده است و تقلیدگرایی و ترجمه محوری نخبگانش و بلایای باد صرصر مدرنیته.

رباعی های عاشورایی

رباعی های عاشورایی رضا اسماعیلی

چون خونِ خدا، بیا مسلمان باشیم

یا حداقل شبیه سلمان باشیم

مولا، سگ آستان نمی خواهد مرد !

او کرد قیام، تا که «انسان» باشیم

ادامه در ادامه مطلب

بلایای مدرنیته (39) - موسیقی

سید مرتضی آوینی: درباره موسیقی حداقل دو جور می‌شود بحث کرد؛ این دو جور، یکی بحث فقهی درباره موسیقی است که اصلا در حد بنده نیست و آدم‌هایی مثل ما اصلا نباید به خودشان اجازه بدهند که وارد بحث‌های فقهی شوند، مسایلی کاملا تخصصی است و به هیچ‌وجه در حیطه ما نیست. مسایل کاملا تخصصی به تحصیلاتی در همان زمینه احتیاج دارند. به این دلیل است که اصلا از نظر فقهی درباره موسیقی بحث نمی‌کنیم؛ یعنی این وجه مطلب را به‌طور کلی کنار می‌گذاریم. بنابراین اگر ضمن بحث، این سوال پیش بیاید که موسیقی مجاز است یا نیست؟ حرام است یا نه؟
به طبع نمی‌توانم به این سوال‌ها جواب بدهم. باید از حضرت امام‌(ره) سوال کرد. البته از ایشان هم سوال شده و جواب هم داده‌اند. اما می‌شود درباره این بحث کرد که چرا در تلویزیون، به نظر امام‌(ره) عمل نمی‌شود؟ اینها بحث‌های فقهی نیستند؛ به مسایل اجتماعی و سیاسی برمی‌گردند و از بحث فقهی خارج می‌شوند. اگر از وجه فقهی‌شان خارج شوند، می‌شود درباره آنها بحث کرد. ولی هر چیزی که وجه فقهی به خود بگیرد، اصلا در محدوده ما نیست و وارد آن نمی‌شویم. بنابراین از اول مشخص است بحثی که می‌کنیم، بحثی نسبتا اعتقادی، از غیر وجه فقهی است.

ادامه در ادامه مطلب

مردنمایان - سریع القلم

یعنی این مشاور آمریکایی تبار رئیس دولت، چه چیزی از مردم ایران دیده است که مدام خودش را با توهین به مردم ایران و با عنوان هایی عجیب و غریب، تخلیه می کند؟ در دانشگاه های آمریکا به اینها فقط توهین و تحقیر ملت ها را یاد می دهند علی الظاهر:

حکمت امان

دشمن به شما امان می دهد تا مقاومتتان را بشکند!

پیرامون (10)

پیرامون (9)

دانلود یک                    دانلود دو

پیرامون جوسازی های اخیر برای استاد عباسی و مسئله ی «توهین به حضرت رقیه(س)»

آمریکایی ها یک استراتژی نظامی قدیمی دارند که در جنگ های گذشته شان از آن استفاده می کردند و در اپیزود هشتم فصل دوم سریال انقلاب (Revolution)، معرفی می شود: استراتژی تصرف شهر به شهر یا Taking Town After Town.

این استراتژی، یک نسخه و کپی ایرانی هم دارد که همه با آن آشنا هستند: فتح سنگر به سنگر! تصرف شهر به شهر، ماهیت جنگی و نظامی دارد اما ظاهر آن، مدنی است اما فتح سنگر به سنگر، ظاهرا نظامی و جنگی بوده در حالی که ماهیتا غیرنظامی است اما این استراتژی، محصول و نمایانگر تفکر و نگاه عمیقا امنیتی و نظامی گرایانه ی طراحان آن به همه ی حوزه ی های اجتماعی است.

پیش نیاز اساسی این استراتژی، چه در نگاه تصرف شهر به شهر و چه در نگاه فتح سنگر به سنگر، این است که هر یک از شهرها و یا سنگرهای هدف، با شهرها و سنگرهای دیگر، ارتباط ارگانیک و سینرژیک نداشته باشد و فقط در این حالت است که یک شهر از پا در می آید و یا یک سنگر فتح می شود. دلیل عمده ی اینکه فتح سنگر به سنگر در آن سال های غربت انقلاب در دوران توسعه ی سیاسی در ایران شکست خورد، همین بود که این پیش فرض را اعمال نکرده بودند و بدون اینکه این «تفرقه» را میان سنگرها و شهرهای هدف ایجاد کنند، به سراغ فتح می رفتند و نهایتا، مفتضحانه شکست خوردند.

انگلیسی های خبیث، همین را به یک شکل دیگری دارند که سال ها است از آن بهره می برند و مشهور و معروف است در دو نسخه ی «تفرقه بینداز و حکومت کن یا Divide and Rule» و «تفرقه بینداز و فتح کن یا Divide and Conquer».

 

البته تئوریسین و استراتژیست اصلی این تفرقه اندازی، حتی پیش از انگلیسی ها، فرعون بوده است به بیان مبارک قرآن آنجا که در مبارکه ی 4 سوره ی قصص می فرماید: «إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِی الْأَرْضِ وَ جَعَلَ أَهْلَها شِیَعًا»؛ یعنی فرعون در زمین برتری جست و اهل زمین را گروه گروه ساخت. مدل غلبه ی فرعون در مصر بر مردم مصر، به این صورت بوده است که با تشییع و شِیَع شِیَع ساختن مردم، آنها را به استضعاف کشانده و بر آنها حکومت می کرده است. توجه به یک نکته مهم است که این تشییع اجتماع، به این معنا است که هر دسته از مردم، به دنبال «یک فرد و اندیشه او» بروند و محوریت با یک فرد و اندیشه اوست یعنی ظاهرا در معنای لفظ شیعه (نه به معنای پیروان ائمه)، این معنا نهفته است که در هر شِیَع، محوریت با یک فرد مشخص و اندیشه ی اعتقادی اوست.

در قرآن هم معمولاً شیعه، به یک فرد نسبت داده شده است یعنی مثلا حضرت ابراهیم علیه السلام، شیعه ی نوح است و آن فرد مقتتل، شیعه ی موسی علیه السلام است. (تشییع به این معنا می شود تعدید ولیّ و تعدد اولیاء). در قرآن عزیز و در مبارکه ی 159 انعام و 32 روم آمده است که: «الَّذینَ فَرَّقُوا دینَهُمْ وَ کانُوا شِیَعاً»، یعنی تفریق و تفرقه ی در دین، تشییع را به دنبال دارد. حضرت علامه طباطبایی (ره)، در تفسیر المیزان و ذیل همین آیه، می گوید «دسته دسته شدند و هر دسته پیرو پیشوایی شدند که چوپان وار، ایشان را جلو انداخته، می راند».

حالا هدف از بیان همه این مسائل چیست؟ چند روزی است که این جریان مشکوک و خطرناک تکفیر و تفسیق پیرامون آقای عباسی راه افتاده است و یکسری وبسایت خبری فرصت طلب، شروع کرده اند به سوء استفاده از تعجیل و سطحی نگری برخی از افراد حوزوی و مداحان در موضع گیری مبتنی بر اخبار سست و ناقص. توهین های مکرر و عجیبی که از سوی برخی از دوستان هیئتی و حوزوی صورت گرفته است و شرحش اشک آدم را در می آورد که لفظ نامیزان «حرام زاده» را مدام در نسبت با آقای عباسی و اطرافیان ایشان، تایپ می کنند.

کمی بصیرت اگر خرج شود در همین میدان ها و چشم دوستان باز شود به پس ماجرا، روشن می شود که دشمن داخلی، لباس دین، بر کرده است و دارد از احساسات این افراد نسبت به حضرت رقیه (س)، سوءاستفاده می کند. هدفش تفرقه و تشییع است تا آن فرایند «گام به گام» خود در فتح و تصرف و تسخیر پایگاه های اصلی انقلاب را زمینه سازی کند. این جریان سازی از هر طرف که بهش نگاه کنید، وصل می شود به همان بیوتی در جماران که فتنه 88 از آنها بیرون جوشید و نامه ی بدون سلام نوشتند به ولی امر مسلمانان عالم. برادران، تفرقه نابودمان می کند، این انقلاب، همین جوری نرسیده دستمان که با چهار تا وبسایت و وبلاگ و سایت خبری، تقدیمش کنیم به آنهایی که معتقدند آمریکا می تواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیاندازد. یک چیز را فراموشمان شده است انگار: «پازل و جدول دشمن». این حرکت ها، پازل چه کسی را کامل می کند.

مگر همین آقای عباسی نبود که سر کلاس درسشان همین چند هفته ی قبل گفتند که دشمن دولتی، فتح سنگر به سنگر را آغاز کرده است و همه ی جریانات مربوط به جوسازی وبسایت های ضد انقلاب داخلی پیرامون انتساب اتفاقات مشکوک فرودگاه مهرآباد به بچه های مدرسه ی علمیه مشکات، برای تخریب و انزوای این مدرسه علمیه است و همین جوسازی ها مجبور نکرد حاج آقای قاسمیان (حفظه الله) را که شخصا وارد میدان شده و شفاف سازی کند. مگر نمی دانیم که پدر معنوی لیبرالیسم و کارگزاران، به دنبال انتقام از سخنرانی مشهد است هنوز. دارند برای تسخیر و غلبه ی بی دردسر پایگاه های اصلی انقلاب اسلامی، بینمان تفرقه می اندازند و موانع اصلی همین افرادی هستند که با آنها شروع کرده اند. آخر چه کسانی علیه جریان لیبرالیسم داخلی افشاگری را کلید زدند مگر. دشمن دارد حساب های قدیمی را تسویه می کند و برای آینده برنامه دارد. چشمتان را باز کنید، بازی کلی و صحنه ی اصلی و بزرگ قضیه را ببینید. کاری نکنید که بشویم مصداق «إِنَّما أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ یُنَبِّئُهُمْ بِما کانُوا یَفْعَلُون‏» در آیه ی 159 سوره ی انعام.

گام شناسی یک جریان مشکوک و مدیریت شده

این قضایا از کجا آب می خورد (در ادامه مطلب قبل): چرا می خواهند استاد حسن عباسی را تخریب رسانه ای کنند؟ هدف این جریان سازی تخریبی این است که بدنه ی مذهبی و هیئتی جامعه را از استاد عباسی جدا کرده و به راحتی ایشان را به حاشیه ببرند و تنها جریانی که از این مسئله سود می برد، کسانی هستند که به نام اعتدال و با 250 هزار دانه رای بیشتر از نصف، مناصب اجرایی کشور را اشغال کردند. آقایان حواسشان باشد!

(برای دیدن تصاویر در اندازه بزرگ تر، روی آنها کلیک کنید.)

گام یک- قرار دادن عباسی در مقابل دین:

 انتشار ویدئوی «پاسخ به بی ادبی و توهین عباسی» در آپارات / پاسخ استاد حجت الاسلام والمسلمین آقای سید محمد حسین یثربی به بی ادبی آقای حسن عباسی نسبت به فرزندان حضرت امام حسین علیه السلام و توهین و تمسخر وی به عزاداران حسینی

گام دو- قرار دادن عباسی مقابل ولایت

انتشار مطلب «جناب تحلیل‌گر همه‌فن‌حریف! فأین تذهبون؟!» در صراط نیوز و مطلب دیگری در عقیق / آقای دکترینال این بار اهل بیت امام حسین(ع) را زیر سوال برد! + فیلم + فایل صوتی توصیف مقام حضرت زینب(س) از زبان رهبر انقلاب

گام سوم- قرار دادن عباسی مقابل مردم و هیئات مذهبی

انتشار مطلب « گفتگوی اختصاصی وارث با حاج حسین سازور در واکنش به سخنان موهن حسن عباسی + عکس» در وبسایت وارث و نما نیوز و صراط / حاج حسین سازور به حسن عباسی چه گفت؟ / گلایه های حاج حسین سازور از صاحبان تریبون! / درخواست حاج حسین از قوه قضائیه!

در این میان، وبسایت «عشق علیه السلام»، نقش رادیکالی کردن فضا و به فحاشی کشاندن ماجرا را بر عهده گرفته است که مدام توهین های عجیب و غریبی مانند «حرام زاده»، «بی شعور» و «تخم امیه» را تکرار می کند و البته سوای روشن شدن ادب و نزاکت آدم های این جریان سازی، مهم ترین نکته، نیفتادن در دام این رادیکالی شدن ماجرا است. (اگر با رجوع به سایت مذکور، فرق هایی بین این تصاویر و مطالب روی سایت می بینید، به دلیل این است که ظاهرا دوستان عزیز کمی به خودشان آمده اند و فحاشی ها را تلطیف کرده اند که جای تقدیر دارد، البته همچنان کج رفتاری هایی ادامه دارد که درمانش، خرج کردن بصیرت است!)

(بخشی از این مطلب به دلیل اینکه مدیر وبسایت «عشق علیه السلام»، فحاشی های خود به آقای عباسی را حذف کرد، حذف شد!)

گام چهارم- قرار دادن عباسی مقابل روحانیت: اعلام حکم ارتداد استاد عباسی!!

نکته ی مهم این است که این افراد و جریان ها بدانند که دانسته یا نادانسته، مهره ی یک بازی قابل پیش بینی و تفرقه انگیزی شده اند که کارگردانان اصلی آن، هیچ علقه ای به تحقق آرمان های عاشورا ندارند. دوستان فعال در هیئات مذهبی کشور و به خصوص مداحان محترم باید توجه داشته باشند که بصیرت، به درد چنین فضاهایی می خورد که انسان پازل دشمنان خدا را کامل نکند. مثل روز روشن است که این مسائل، طراحی های جریان ظاهرا انقلابی داخلی است و اکنون آنهایند که در گوشه نشسته اند و صدای قهقه شان را راحت می شود شنید.
این جریان تخریب جریان های اصلی تولید علم و پاسخ به منویات اصلی و اساسی امام خامنه ای (روحی فداه)، چند ماهی است کلید خورده است و یک گامش تخریب مدرسه ی علمیه مشکات در قضیه ی فرودگاه مهرآباد بود، و در این مرحله، هدف آنها تخریب استاد عباسی و مجموعه ی ایشان است که در یک مرحله شکست خورد (حمله افراد مجهول و مجعول به دفتر مرکز امور زنان به نام شاگردان آقای عباسی) و در این مرحله متاسفانه با مواضع تعجیلی برخی افراد، برنامه شان دارد نتیجه می گیرد. دقت کنید که طبق روایات محکم، عجله از شیطان است لطفا کمی تأنی بفرمایید.

طرح کلی عالم (2) - کعبه، وسط عالم

ساختار اجتماع در تلقی قرآنی، با نگاه مدرن، دو فرق اساسی دارد:
نخست اینکه اجتماع قرآنی، «وسط محور» یا «إتّساطی» است و اجتماع مدرن، «مبنا محور» یا «إبتنایی». اجتماع قرآنی، با محوریت یافتن یک مولفه در «وسط» و ساماندهی باقی مولفه ها در «حول» آن و با جوشش از وسط و قطب، ساخت می یابد و اجتماع مدرن غربی، با محوریت یافتن یک مولفه در «مبنا» و «پی»، و پی ریزی و بنای باقی مولفه ها بر آن.
دوم اینکه در اجتماع قرآنی، ساختار، «پهن» و دایره ای است و تقریبا یک ساخت اقماری دارد اما در اجتماع مدرن، ساختار، کاملا سلسله مراتبی و از بالا به پایین یا پایین به بالا تنظیم می شود. ساختمان های امروزی، ظهور نگرش جامعه سازی مدرن در معماری را به خوبی نشان می دهد.
بهترین تبیین بر مدل اجتماع قرآنی، عالم است که در یک ساختار «قبه ای» و گنبدی، حول نقطه ی وسطی به نام کعبه، ساخت یافته است. در روایت از نبی مکرم اسلام آمده است که «سُمِّیَتِ الْکَعْبَةُ کَعْبَةً لِأَنَّهَا وَسَطُ الدُّنْیَا». از تفکر در این معنا و این فرق ها، مطالب بسیار شیرین دیگری روشن خواهد شد. ناگفته نماند که این وسط، جایگاه کانونی و قطبی ولی جامعه است و امور اوسطی که به عنوان خیر الامور گفته شده است، در حقیقت «امر ولی» است. در زیر، نمای تقریبی ناقصی از این قضیه می بینید که نیاز به کامل شدن دارد چرا که تعداد قبه ها و زمین و آسمان ها، هفت تا است طبق روایات.