فرهنگ سازی در جهت اصالت دادن به سود و پول در زندگی، یکی از خط های ثابتی است که در همیشه ی تاریخ، محور عمل شیطان و شیطانیان بوده است. امروز نیز، این فرهنگ سازی مرکانتیلیستی که در جهت تولید انسان های مرچنت (Merchant) و سودمحور حرکت می کند، از طریق بازی های مختلف و از سنین کودکی انجام می گیرد. غایت انسان مدرن، تصرف در طبیعت به قصد تمتع بیشتر و بیشتر است و همه چیزش در خدمت همین غایت و آرمان، تفسیر و تنظیم می شود.
اگر سه دسته بازی های در دسترس کودکان را بررسی کنیم به نتایج جالبی می رسیم:
دسته ی نخست، آن بازی های به اصطلاح فکری که به صورت فیزیکی بازی می شوند مانند عمو پولدار:
دسته ی دوم، بازی های کامپیوتری و موبایلی که مسیر بازی، سرشار از سکه هایی است که باید توسط کاراکتر بازی، جمع شوند مانند سوپرماریو در گروه بازی های کامپیوتری ساده و Subway Surfers در گروه بازی های اندروید:
دسته ی سوم، بازی های کامپیوتری که میزان امتیازات کسب شده بازیگر، با دلار و پول، سنجیده می شود، مانند Farmscapes و ...:
نکته ی مشترک همه ی این بازی ها، این است که باید از ابتدا تا انتهای بازی، تمام تلاش شما معطوف به جمع آوری و تکاثر پول و ثروت باشد. انسانی که تمام روزهای کودکی اش و بزرگسالی اش را در این بازی ها، به دنبال پول و سود دوید و بالا و پایین پرید و بارها سرش را به آجرها کوبید و آدم کشت و وام گرفت و سر دیگران کلاه گذاشت و دروغ گفت و هزار معصیت دیگر کرد که فقط پول در بیاورد، مگر ممکن است که غایتش در زندگی شخصی، دست یافتن به مقام بندگی خدا بشود؟ این آدم را مگر می توان به حسین گونگی، دعوت کرد؟
این فرهنگ سازی غلط و تدریجی و نرم، بنیان خدامداری انسان را هدف گرفته است و باید برای آن فکری کرد. باید به فکر بازی های جایگزین بود. این پدیده ی خطرناک یا Gamoney، انسانیت انسان را هدف گرفته است و هدفی ندارد جز دامن زدن به طمع انسان.
