سوال مهمی که در پست قبل به آن جواب داده نشد این بود که چرا آمریکا حاضر به امضای توافق نامه شد؟ در واقع، باقی چند کشور عملاً مهره ی بازی اند و نه بازیگر و فقط دولت استکباری آمریکا و رژیم نحس و نجس صهیونیستی هستند که به عنوان بازیگر در سمت دیگر میز قرار دارند. آیا سگ هار منطقه، دلش برای دولت روحانی سوخته است و برای ایجاد انشقاق در میان خطوط مردم ایران، تن به این امضاء داده است؟ چرا در این مقطع زمانی، تن به توافق نامه دادند مشرکین عالم؟ دلیل عمده، همین جو توهمی است که در کشور ایجاد شده است.

دشمن توافق نامه را با این دولت امضا کرد چرا که می خواست به مردم ایران این پالس را بدهد که ما خواهان استقرار این جریان سیاسی و مخصوصا اعتقادی در ساختار قدرت ایران هستیم. آمریکا این پیام را به ایرانیان داد که اگر این دولت و این جریان سیاسی و مخصوصا اعتقادی در قدرت بماند، ما تحریم ها را هم کم می کنیم. اصلا دعوا بر سر دادن یا ندادن حق غنی سازی به ایران در توافق نامه، یک دعوای زرگری است. حالا چرا دشمن مشرک ما دوست دارد که این جریان در قدرت ایران بماند و حفظ این جریان را در قدرت، به قیمت امضای توافق نامه با ایران، خریداری می کند؟

جواب خیلی سخت نیست، برای اینکه دشمن مبتنی بر پالس های خائنانه ای که در یک سال اخیر از داخل کشور گرفته است می داند که این جریان است که «با اسرائیل سر جنگ ندارد»، می داند که این جریان است که حاضر است شعار مرگ بر آمریکا را حذف کند، این جریان است که ساختار و نظم موجود جهانی را مبتنی بر کدخدایی شیطان بزرگ، به رسمیت شناخته است و این جریان است که به دنبال طرح جایگزین اداره ی عالم و مدیریت مشترک جهانی نیست.

آمریکایی ها، چیدمان استراتژیک خود را مبتنی بر یک ضرب المثل افغانی، طراحی کرده اند: «IF you deal in camels, make the doors high» حالا با استراتژی کهنه ی «ساخت درهای بلند، Building High Doors» به میدان آمده اند تا ایران را ببلعند. آمریکا در تجربه ی سال های نه چندان دورش، با چین، نه بر سر آرمان های مشترک، که بر سر منافع مشترک به توافق رسیده است و حالا با تکرار همان پارادایم استراتژیک، می خواهد با جریان سکیولار و غرب گرای داخل ایران بر سر همان منافع مشترک به توافق برسد. چون می داند که اگر این جریان در قدرت ایران باقی بماند، کدخدایی آمریکا نیز خدشه ای بر نخواهد داشت.

صحنه ی کاذب، مسئله ی توافق نامه است و صحنه ی اصلی، یک فتنه و محک بسیار پیچیده و عمیق است. کار به جاهای باریکی کشیده شده است و در آینده از این هم باریک تر خواهد شد. گرگ ها لباس میش خواهند پوشید. کسانی که اعتقادی به مقاومت و استقامت و شهدا و دفاع مقدس و ولایت ندارند، این روزها شده اند منادی مقاومت و ولایت مداری و چهره ی حقیقی خود را در پس عنوان ولایت و دیدار با خانواده ی شهدا و سخنرانی در جمع بسیجیان و دم زدن از شهدا و بسیج و مقاومت پنهان می کنند. تشخیص، سخت و سخت تر خواهد شد و این شرایطی است که جریان سکیولار داخلی، با تجربیات دوره های گذشته ایجاد کرده است. قرآن بر سر نیزه ها خواهد رفت تا کار به حمکیت کشیده شود و وای بر ما اگر علی روزگار ما، تن به حکمیت ناروای اشعری ها بدهد.