Islamic Finance و داووس اسلامی
ریچارد واتسون در طرح زمانخط روندها و تکنولوژیهای +2010، Islamic Finance را به عنوان یکی از روندهای خدمات مالی آینده، معرفی میکند و البته پیشتر از آن و در سال 2008، در کتاب Future Files، سرمایهگذاری و نظام مالی شریعتمحور را به عنوان یکی از حوزههای مالی و سرمایهگذاری رو به فزونی در جهان، معرفی میکند.
روند یا Trend، جهت و الگوی تغییر یک موضوع، بدون دخالت انسان و به صورت خودبهخودی است و هدف از تبیین روندها و آنالیز ترند، این است که جهت و الگوی تغییر مؤلفههای وضعیت، شناخته شده و در نسبت با آنها، طراحی استراتژی صورت بگیرد. روندهای مطلوب را تقویت و روندهای نامطلوب را تضعیف میکنند یا روندهای نامطلوب را مدیریت و کنترل میکنند. اینکه گمان کنیم که روند یعنی تعیین و تأسیس گزارههای جدید و حرکت به سمت آنها یا بر طبق آنها، این آنالیز روند نیست و جعل مفهومی همچون «روندگذاری» هم، صورت مسئله را تغییر نمیدهد. اساساً آیندهنگری با آیندهنگاری، فرق دارد و آنالیز روند، از روشهای آیندهنگری است و نمیتوان و نمیشود در آیندهنگاری از آن استفاده کرد. این دو پارادایم مطالعهی آینده، منطبق با دو نحو تقرب به مفهوم آینده، یعنی آیندهی حدوثی یا Natural و آیندهی إحداثی یا Cultural، تبیین میشوند.
احتمالاً مبتنی بر مطالعههای واتسون، دولت خبیث جزیرهی کوچک انگلیس، در نسبت با روند Islamic Finance که البته خود نیز یک مکتب مالی در درون پارادایم مدرنیسم است، استراتژی «موجسواری» را اتخاذ کرده است. این استراتژی بر پایهی مدیریت و کنترل یک روند، اجرا میشود. انگلیسیها، سوار موج Islamic Finance شدهاند و به دنبال آن هستند که نگذارند این روند، از مدارشان، خارج شود. کانون و عامل اجرای این استراتژی، Oxford Islamic Banking and Finance Society است. انجمن بانکداری و مالی اسلامی آکسفورد یا IBFS، مرکزی است ذیل دانشگاه آکسفورد که مأموریت ادارهی این کار را بر عهده دارد. از نظر انگلیسیها، مالی اسلامی، یک صنعت جدید است که باید از آن بهرهبرداری کرد.
مرکز اصلی این حرکت، نشست جهانی اقتصاد اسلامی یا World Islamic Economic Forum (WIEF) است که به «داووس اسلامی» معروف شده است. این نشست، به صورت سالانه، برگزار میشود و نکتهی مهم این است که در سال 2009 و به طرزی عجیب، نهمین دورهی آن، در لندن و نه در یک کشور مسلمان، برگزار شد و سخنران اصلی آن، دیوید کامرون، نخستوزیر انگلیس بود. نکتهی جالب این است که طرح روی جلد گزارش آن نشست، روگرفتی بود از نمای گنبدیشکل بام همان انجمن بانکداری و مالی آکسفورد!
انگلیس خبیث، مدیریت کار را در دست گرفته است و شبکهای از بانکها در کشورهای مسلمان ایجاد کرده است که سرمایهی جهان اسلام را ذیل کنترل خود، بگرداند و حتی خبرهای Financial Times نیز در سالهای اخیر، به وضوح این را نشان میدهد و مسئلهی عجیب، همکاری تعداد زیادی از کشورهای مسلمان و سران آنها، با این حرکت استعماری و استکباری است و البته انگلیسیها به این هم بسنده نکردهاند. آنها نخستین کشور غربی بودند که اوراق اسلامی یا همان سکوک را منتشر کردند و در کنار این نشست، حداقل سه نشست دیگر نیز سامان دادهاند ذیل همین داووس اسلامی و بهداشت و درمان، فرهنگ و هنر، و تربیت رهبران آیندهی این سرزمینها را نیز، به دست گرفتهاند و جماعت مسلمین هم در خواب دراز چندصد ساله!